Chorzy po udarze mózgu są szczególnie narażeni na występowanie dysfagii. Już we wczesnym okresie po udarze - najczęściej w ciągu 2-3 pierwszych dni chorzy z dysfagią narażeni są na powikłanie w postaci zachłystowego zapalenia płuc. To powikłanie z kolei jest jedną w najczęstszych przyczyn zgonów chorych w oddziałach udarowych i po wypisie. Dlatego od samego początku choroby podejmuje się działania, które mają na celu ograniczenie ryzyka wystąpienia zachłystowego zapalenia płuc.
U niektórych chorych np. z nasiloną dysfagią, zaburzeniami świadomości, nasiloną dusznością bywa, że najbezpieczniejszą formą karmienia jest karmienie przez sondę i całkowite wstrzymanie karmienia doustnego. Taka metoda eliminuje wprawdzie ryzyko zachłyśnięcia się pokarmem, nie eliminuje jednak ryzyka aspiracji do dróg oddechowych zakażonej śliny a także treści refluksowej - czyli pokarmu, który z nieopróżnionego żołądka cofa się przez przełyk do gardła. Dlatego u pacjentów z sondą, trzeba systematycznie przeprowadzać higienę jamy ustnej ( w celu usuwania gromadzących się tam bakterii) oraz stosować zasady bezpiecznego karmienia przez sondę, które służą ograniczeniu ryzyka refluksu.
U chorych karmionych doustnie lub częściowo doustnie także konieczne jest systematyczne wdrożenie procedur higienicznych i przeciwrefluksowych. W tej grupie chorych jednak najsilniejszym czynnikiem sprzyjającym rozwojowi zachłystowego zapalenia płuc jest niesprawność powodująca konieczność bycia karmionym przez inne osoby. Sposób karmienia chorego po udarze może zadecydować o jego być albo nie być, dlatego bardzo istotne jest aby opiekunowie zarówno zawodowi jak i przypadkowi w świadomy sposób wdrażali zasady bezpiecznego karmienia.
Zalecenia bezpiecznego karmienia sformułowane przez Heart and Stroke Foundation of Ontario 2002