W atypowych zespołach parkinsonowskich - zaniku wieloukładowym (MSA) i postępującym porażeniu nadjądrowym podobnie jak w chorobie Parkinsona zaburzenia połykania pojawiają się u większości chorych i prowadzą do zapaleń płuc, które są główną przyczyną zgonów.
W przeciwieństwie do chorych z chorobą Parkinsona pacjenci z PSP i MSA najczęściej są świadomi zaburzeń połykania.
Od wystąpienia jawnych klinicznie zaburzeń połykania chorzy z PSP żyją średnio 15 miesięcy a z MSA - 18 miesięcy. Dodatkowo chorzy z MSA mogą rozwinąć obustronny niedowład krtani prowadzący do znacznego zwężenia dróg oddechowych, wymagający założenia tracheostomii.
Orientacyjny przebieg historii naturalnej obu chorób w zestawieniu z chorobą Parkinsona przedstawiają poniższe ryciny.
Ciężkie zaburzenia połykania uniemożliwiające żywienie doustne przypadają w parkinsonizmie atypowym zazwyczaj na okres, kiedy chorzy są w pełni zależni od otoczenia i mają zaawansowane zmiany otępienne i podobnie jak w chorobie Alzheimera znaczą początek procesu umierania. Czytaj więcej na ten temat w Zaburzenia połykania w zaawansowanym otępieniu.
© Dr. med. Anna Czernuszenko, www.polykanie.pl
Opublikowano 11.12.2024 Ostatnia weryfikacja 14.12.2024